فریبکاران ، همه بستگان و یاران خویش را از دست می دهند. حکیم ارد بزرگ

کسانی که پیوسته از دشمن خویش یاد می کنند ، نادانسته ، او را بزرگ و بزرگتر می کنند. حکیم ارد بزرگ

بهترین سپر در برابر دشمنان ، خرد و اندیشه است. حکیم ارد بزرگ

دشمنی و پادورزی ، به آدم خردمند ، انگیزه زندگی می دهد. حکیم ارد بزرگ

هیچ گاه از داشتن دشمن نترس ، از انجام ندادن درست آرمان های خویش بترس. حکیم ارد بزرگ

دشمن ، ابزار نابود ساختن آدمی را، در درون سرای او جست و جو می کند. حکیم ارد بزرگ

ره آورد گفتگو با نادان ، دو چیز است : نخست ، از دست دادن بخشی از زندگی ، و دیگری ، گرفتار شدن در گمان پوچ و بی ارزش. حکیم ارد بزرگ

نادانی ، خودخواهی به بار می آورد. حکیم ارد بزرگ

در زندگی نادان ، سرانجام یک گره ، هزاران گره باز نشدنی است. حکیم ارد بزرگ

ارمغان کُرنش در برابر نادان ، سختی دو چندان است. حکیم ارد بزرگ

چه بسیار آدمیان نادانی که مهربانی شایستگان را ، بر نمی تابند. حکیم ارد بزرگ

شمشیر نادان هایی که در برابر خردمندان می ایستند، خودسری است و خودستایی. حکیم ارد بزرگ

نادان ، همیشه از آز و فزون خواهی خویش ، خسته است. حکیم ارد بزرگ

تنها نادان ، از مسخره نمودن دیگران ، شاد می شود. حکیم ارد بزرگ

در پایان کوچه های بن بست زندگی، بارها و بارها نادان ها را دیدار خواهی کرد. حکیم ارد بزرگ
 
اگر دوستت ، آدمی نادان و خبرچین باشد ، خیلی زود ، اسیر وهم و سیاهی دل می شوی. حکیم ارد بزرگ




- پیرامون فریب و فریبکاران :

رسواترین آدمها ، فریبکارانند. حکیم ارد بزرگ

فریب آدمیان ، پستی هولناک در پی دارد. حکیم ارد بزرگ

فریبکاران ، همه بستگان و یاران خویش را از دست می دهند. حکیم ارد بزرگ

فریبکار و بد اندیش ، هیچ پایگاهی نخواهد داشت ، آخرین و ترسناکترین آموزه اش تنهاییست. حکیم ارد بزرگ

با فریب ، شاید بتوان چیزی بدست آورد ، اما این دستاورد ، مایه تباهی آدمی خواهد بود. حکیم ارد بزرگ